เมื่อคุณคิดถึงตัวคุณเองหรือสุนัขที่ "อ้วน" คุณอาจจะเห็นภาพของลูกผู้ชายที่อ้วนและมีความสุขอยู่ห่างออกไปในวันรุ่งขึ้นหลังจากกินอาหารที่กินมากเกินไป น่าเศร้าที่สภาพสัตวแพทย์เรียกว่า "บวม" จะรุนแรงมากและไม่มีอะไรแปลก ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ บวมเป็นภาวะที่คุกคามชีวิตและคุณเข้าใจได้ดียิ่งขึ้นความปลอดภัยยิ่งขึ้นที่คุณสามารถทำให้สุนัขของคุณ ดังนั้นเรามาอ่านและเตรียมตัวกันเพื่อที่คุณจะได้กลับไปทำในสิ่งที่ดีๆในชีวิตเช่นการหลบออกไปในช่วงบ่ายหลังจากที่มีคนรักมากเกินไป
นี่คือสิ่งที่สุนัขของคุณต้องการให้คุณรู้เกี่ยวกับ Canine Bloat ทันที
1 Bloat ทำให้เป็นปัญหาแย่มากปัญหาที่เกิดขึ้นทันทีสำหรับท้องของสุนัขและหัวใจ
(หรือ "กระเพาะอาหารบิด") เป็นที่รู้จักอย่างเป็นทางการว่ากระเพาะอาหารขยาย - volvulus (GDV.) ขยายหมายถึงกระเพาะอาหารสุนัขของคุณพองด้วยอากาศ; volvulus หมายถึงท้องของสุนัขของคุณหมุนตัวเองและฉกเลือดของลูกสุนัขของคุณ เงื่อนไขดังกล่าวขัดขวางการหายใจและการไหลเวียนของสุนัขและผลลัพธ์อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้อย่างแท้จริง
2 สาเหตุของการบวมไม่เป็นที่รู้จักอย่างสมบูรณ์
การศึกษายังไม่ยืนยันกิจกรรมเฉพาะที่เป็นสาเหตุของสภาพ โดยทั่วไปการบวมเกิดขึ้นเนื่องจากสุนัขของคุณกลืนอากาศและไม่สามารถเรอได้ ทำไมสุนัขบางตัวถึงไม่เร่าร้อน? นั่นเป็นคำถามที่วิทยาศาสตร์ยังคงพยายามที่จะจัดเรียงออก
3 สัญญาณหลักของการบวมเป็นท้องบวมและการกระทำและเสียงอาเจียน แต่ไม่มีอาเจียน
อาการอื่น ๆ ได้แก่ อาการกระสับกระส่ายปวดท้องและหายใจตื้นอย่างรวดเร็ว ถ้าสุนัขของคุณห้อยน้ำลายอย่างรุนแรงอาจเป็นสัญญาณของอาการปวด ถ้าสิ่งที่เลวร้ายลงสุนัขของคุณอาจตกใจดูอัตราการเต้นของหัวใจที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและในที่สุดก็ยุบลง สุนัขที่มีอาการบวมโดยไม่เกิดอาการปวดท้องอาจพบสัญญาณเหล่านี้ได้ แต่อาการจะเลวร้ายยิ่งขึ้นเมื่อมี volvulus เต็มรูปแบบ
4. ติดต่อสัตวแพทย์ทันที
ไม่มีวิธีแก้ไขบ้านสำหรับการบวมและเงื่อนไขสามารถฆ่าสุนัขของคุณภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ให้สุนัขของคุณไปหาสัตวแพทย์ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อให้ได้รับการรักษาที่จำเป็นซึ่งเกี่ยวข้องกับการปล่อยอากาศออกจากกระเพาะอาหารการรักษาอัตราการเต้นของหัวใจของสุนัขและการผ่าตัดช่องท้องเพื่อเปลี่ยนตำแหน่งของกระเพาะอาหาร หากกระเพาะอาหารหรือม้ามมีอาการบาดเจ็บที่ไม่อาจกลับคืนมาได้อาจจะสายเกินไปที่จะช่วยชีวิตสุนัขของคุณ … และถึงแม้จะมีการรักษาสักไตรมาสหรือแม้แต่หนึ่งในสามของสุนัขที่มีการบวมอาจตาย คุณไม่สามารถที่จะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้
5. สายพันธุ์ที่มีความเสี่ยงสูงที่สุดคือพันธุ์ใหญ่ที่มีหีบห่อลึกและลึก
บวมเป็นสัตว์หายากมากในสุนัขเล็ก ๆ การศึกษาที่มหาวิทยาลัย Purdue การคัดแยกข้อมูลจากสุนัขหลายร้อยตัวที่พัฒนา GDV ระบุสายพันธุ์ที่น่าจะมีอาการบวมมากที่สุด สุนัข Great Dane เป็นสายพันธุ์ที่มีความเสี่ยงสูงที่สุดรองลงมาคือ Saint Bernard, Weimaraner, Setter ไอริช, Gordon Setter, Standard Poodle และ Basset Hound
6. ความเสี่ยงการเกิดไข้หวัดใหญ่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากพันธุศาสตร์
หากทั้งพ่อและแม่มีหีบลึกและแคบโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีแนวโน้มว่าลูกหลานของพวกเขาจะมีทรวงอกลึกและแคบและปัญหาที่อาจเกิดขึ้นได้ สายพันธุ์ที่มีทรวงอกแคบและลึกเหล่านี้เป็นสายพันธุ์ที่มีความเสี่ยงสูง หากคุณได้รับสุนัขจากสายพันธุ์ที่มีความเสี่ยงสูงคุณควรถามว่ามีประวัติ GDV อยู่ในโครงสร้างของลูกสุนัขหรือไม่
7. ภาพของสุนัขที่เสี่ยงต่อการเจ็บป่วย: แก่ชายและน่าเป็นห่วง
ความเสี่ยงต่อสุนัขอายุน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของสุนัขอายุ 7 ปีหรือมากกว่า ความเสี่ยงต่อการเป็นสุนัขตัวเมียเป็นสองเท่าของเพศหญิงโดยไม่คำนึงถึงประวัติการทำหมัน อารมณ์ประสาทเป็นตัวบ่งชี้ความเสี่ยงการขยายตัวที่เพิ่มขึ้นอีก
8. ให้อาหารสุนัขของคุณอย่างน้อยสองครั้งต่อวัน
ถ้าสุนัขของคุณได้รับอาหารเพียงวันละครั้งหรือถ้าเขากินอย่างรวดเร็วก็เพิ่มโอกาสที่เขากินได้อย่างรวดเร็วว่าเขา swallows อากาศ การให้นมแม่สุนัขสองครั้งต่อวันสามารถลดความเสี่ยงนี้ได้ ทำให้น้ำมีได้ตลอดเวลา แต่ จำกัด ปริมาณการให้บริการที่เหมาะสมหลังจากให้นม
9. ทำให้ประสบการณ์การรับประทานอาหารของสุนัขของคุณมีความสงบและปราศจากความเครียด
ถ้าสุนัขของคุณออกกำลังกายอย่างจริงจังให้เขา 1-2 ชั่วโมงที่เหลือก่อนและหลังจากนั้นคุณให้เขาอาหาร คุณไม่ต้องการให้สุนัขของคุณหายใจหนัก ๆ และเสี่ยงต่อการหอบหืดอากาศขนาดใหญ่ หากคุณเปลี่ยนอาหารของสุนัขให้ใช้การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อย่างค่อยเป็นค่อยไปมากกว่าสามถึงห้าวัน ถ้าสุนัขของคุณมีประวัติการเสี่ยงต่อการบวมสูงพยายามให้อาหารเขาเป็นรายบุคคลและอยู่ในสถานที่ที่เงียบสงบ สัตวแพทย์แนะนำให้คุณให้อาหารสุนัขที่มีความเสี่ยงในระดับพื้น
10. สุนัขที่รอดชีวิตบวมอยู่ที่ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นในตอนในอนาคต
สอบถามสัตวแพทย์ของคุณเกี่ยวกับ gastropexy - การแก้ไขการผ่าตัดที่สามารถลดความเสี่ยงของการเกิดซ้ำของการขยายตัว เป็นไปได้ว่านี่เป็นมาตรการป้องกันได้เช่นกัน แต่สัตวแพทย์ของคุณจะรู้ดีที่สุด
11. แม้ว่าคุณจะทำได้ดีที่สุดสุนัขของคุณอาจยังไม่โต ดังนั้นให้ความสัมพันธ์ที่ดีกับสัตวแพทย์ของคุณและพร้อมที่จะโทรในช่วงวิกฤต
แหล่งที่มา: การศึกษาสำหรับสัตว์เลี้ยง
ภาพที่โดดเด่นผ่าน Pedro Lozano / Flickr
