"ว่าสุนัขของฉันช่วยฉันจากฉัน"

วีดีโอ: "ว่าสุนัขของฉันช่วยฉันจากฉัน"

2024 ผู้เขียน: Ruth Jocelyn Flynn | [email protected]. แก้ไขล่าสุด: 2024-01-11 19:35

หมายเหตุ: รูปภาพทั้งหมดในโพสต์มาจาก Julie Barton

ในไดอารี่ของเธอ, หมอแพทยศาสตร์, Julie Barton จำได้ว่าจุดมืดที่สุดในชีวิตของเธอ หนึ่งปีออกจากวิทยาลัยเธอกำลังดิ้นรนอยู่ในความลึกของภาวะซึมเศร้า หลังจากได้รับโทรศัพท์ตื่นตระหนกแม่ของ Julie พาเธอออกจากอพาร์ตเมนต์ของแมนฮัตตันและพาเธอกลับบ้านไปที่โอไฮโอ แพทย์กุมารเวชศาสตร์เพื่อนและครอบครัวพยายามช่วย Julie แต่เธอไม่ดีขึ้น ในท้ายที่สุดการตัดสินใจที่เป็นเวรเป็นกรรมจะเปลี่ยนวิถีชีวิตของเธอ: Julie ได้รับลูกสุนัข Golden Retriever

เธอเขียนว่า "มันเป็นการยากที่จะเข้าใจ แต่การประชุมของเรารู้สึกราวกับว่ามีแม่เหล็กสองข้างติดกันสองจักรวาลชนกันสองมือจับมือ ฉันแน่ใจอย่างยิ่งว่านี่คือสุนัขของฉันและฉันตั้งใจจะหาเขา "คำพูดนี้เป็นตัวย่อของไดอารี่ Julie มันเป็นความจริงใจหัวใจ wrenchingly บทกวีและบางทีทั้งหมดของความหวัง ท้ายที่สุดก็เป็นเรื่องราวของการรักษา Bunker, Golden Retriever ของ Julie ได้กลายเป็น "ยาช่วยชีวิต" ของเธอ

แม้ว่าความรู้สึกของผลกระทบอันยิ่งใหญ่ของ Bunker นี้เป็นไปอย่างรวดเร็วและลึกซึ้ง Julie พบว่าตัวเองต้องระวังการกดดันให้เพื่อนใหม่ของเธอมากเกินไปโดยบอกความกังวลว่าสุนัขไม่สามารถรักษาเธอได้ แต่ความรู้สึกของ Bunker และสัญชาตญาณทำให้เธอประหลาดใจ เมื่อเธอรู้สึกเศร้าแทนการปิดกั้นอารมณ์ Julie ปล่อยให้ตัวเองรู้สึก เธอเขียนว่า "ฉันตัดสินใจที่จะเสียใจกับ Bunker อย่างที่ฉันต้องการเพราะเขาไม่สนใจ เขายอมรับฉัน เขาไม่ต้องการให้ฉันมีความสุข … เขาไม่ได้ตัดสินฉันเขาก็เห็นฉัน "

เช่นเดียวกับพ่อแม่ลูกสุนัขตัวใหม่ ๆ Julie และ Bunker ได้พัฒนาเดินเล่นงีบหลับและเวลาเล่นตอนเช้า ในฐานะที่เป็นกระบวนการหนังสือชีวิต Julie ได้รับการเปลี่ยนแปลงมากมายเธอย้ายจากโอไฮโอไปยังซีแอตเทิล เธอแต่งงานแล้ว เธอตระหนักว่าการเขียนเป็นความรักที่แท้จริงของเธอ Julie อธิบายว่า "งานที่โต๊ะทำงานในที่ทำงานไม่ใช่ของฉัน สามีของฉันสนับสนุนให้ฉันทำในสิ่งที่ฉันรัก ฉันอยากจะเขียนมาก แต่ฉันรู้ว่าฉันจำเป็นต้องเรียนอ่านและเขียนเหมือนคนบ้าเพื่อดูว่าจะเขียนได้อย่างไร "

เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนกับลูกสาวคนแรกของเธอจูลี่เริ่มโครงการ MFA เธอได้ยินชั้นเพื่อนร่วมชั้นบอกว่าเธอจะไม่มีวันทำ จูลีเล่าว่า "ฉันตัดสินใจแล้วว่าฉันจะทำมันไม่ว่าอะไรก็ตาม ไม่ใช่เพราะพวกเขา แต่เพราะฉันรู้ว่านี่เป็นสิ่งที่ฉันตั้งใจจะทำ การเขียนเป็นความรู้สึกที่ลึกซึ้งของฉันเสมอมา"

เธอเรียนและทำงานเกี่ยวกับงานฝีมือของเธออย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยจนจบหลักสูตร MFA ในที่สุดเธอก็เริ่มคิดถึงการเขียนหนังสือเกี่ยวกับบังเกอร์แม้ว่าโอกาสจะลำบาก Julie อธิบายว่า:

"แต่ฉันจะบอกคุณฉันกลัวที่จะเขียนเกี่ยวกับวิธีการที่ลึกฉันรักสุนัขตัวนี้ ฉันจะไม่มีวันลืมเมื่อตอนที่ดิฉันเขียนหนังสือเล่มนี้เป็นช่วงต้นมากฉันเป็นครูสอนเขียนบันทึกประจำวันของหนึ่งในโรงเรียนมัธยมปลายในท้องถิ่นของเรา ฉันบอกเด็ก ๆ ว่าฉันกำลังเขียนหนังสือเกี่ยวกับช่วงเวลาที่มืดมนที่สุดในชีวิตของฉันและสุนัขช่วยฉันได้อย่างไร ชายหนุ่มขี้เกียจในห้องหัวเราะเสียงดังที่นี่ ฉันคิดว่าไม่มีหนังสือเล่มนี้เขียนได้ เขาหัวเราะความคิด แต่มีสองสิ่งที่ฉันรู้อย่างแน่นอนในชีวิตของฉัน: 1. บังเกอร์ช่วยชีวิตฉันโดยไม่ต้องสงสัย … และ 2. ฉันแต่งงานกับคนที่ใช่ ดังนั้นฉันจึงเขียนจากสถานที่นั้นว่าสถานที่ที่แน่นอน ฉันหลงใหลเกี่ยวกับความลึกซึ้งของบังเกอร์และฉันมีส่วนเกี่ยวข้องดังนั้นฉันจึงเขียน และเขียนไว้ และเขียนว่า"

ด้วยภารกิจอันยิ่งใหญ่ในการบอกเล่าเรื่องราวของ Bunker ไดอารี่ใช้เวลาหลายปีให้เสร็จสมบูรณ์ เมื่อถึงเวลาที่หยุดนิ่ง Julie ล็อกตัวเองเข้าไปในห้องของโรงแรมเพื่อกำหนดเรื่อง เธออธิบายว่า: "แน่นอนฉันรู้เรื่องนี้และฉันรู้ว่าฉันอาศัยอยู่ได้อย่างไร แต่ให้ลงไปที่หน้าในสิ่งที่ฉันต้องการให้เป็นความพยายามอื่น ๆ ในตัวของมันเอง" หลังจากนั้น "ยาก แต่คุ้มค่ามากถึง 48 ชั่วโมง" เธอได้ "กระดูกสันหลังส่วนใหญ่แยกออก" เธอใช้เวลาหลายปีต่อไปในวงจรคงที่ของการแก้ไขลบและเขียน

หนังสือของ Julie มุ่งเน้นไปที่ Bunker กล่าวถึงสุนัขและสัตว์ที่กว้างขึ้นในการ "รับรู้โลกโดยปราศจากภาษาซึ่งเหนือกว่ามนุษย์เรามาก" สุนัขและสัตว์ที่รักจะสามารถเข้าใจได้ง่ายและมีความหมายกับ Julie's เรื่องราว คำอธิบายเกี่ยวกับความโศกเศร้าและความหดหู่ใจของเธอนั้นดูไม่เป็นธรรมชาติและน่าเชื่อถือ และความรักของเธอสำหรับ Bunker แสดงไว้ในทุกๆหน้า:

"ดวงจันทร์เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 1996 วันที่ Bunker เข้ามาในชีวิตของฉันมี 68 เปอร์เซ็นต์เต็มและแว็กซ์ ครู่หนึ่งมันโตขึ้นและสว่างขึ้น บังเกอร์และฉันพบกันเมื่อดวงจันทร์เต็มครึ่งแสงกลับมา เราจะเริ่มกระบวนการปลูกและรักษาร่วมกับดวงจันทร์: สดใสขึ้นในแต่ละวันทีละเล็กทีละน้อย"

อย่าลืมดูตัวอย่างหนังสือและ สั่งซื้อสำเนา! คุณสามารถเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ Julie Barton ได้จากหน้า Facebook และเว็บไซต์ของเธอ

ประมาณหนึ่งเดือนหลังจากการเปิดตัว หมอแพทยศาสตร์, Julie อยู่ในสถานะของความประหลาดใจ ชุดแรกของชุดหมดขายในวันที่มีการเปิดตัว ทุกๆวัน Julie ตื่นขึ้นมาพร้อมกับข้อความจากผู้อ่านรายใหม่ที่แชร์ผลกระทบที่หนังสือเล่มนี้มีกับพวกเขา Cheryl Strayed ผู้เขียน The New York Times ขายดี ป่าทวีตว่าหนังสือ Julie "เป็นไดอารี่ที่คุณต้องอ่านต่อไป" Julie ได้ขายสิทธิระหว่างประเทศสำหรับหนังสือเล่มนี้ในขณะที่ความสำเร็จในด้านยอดขายและความสนใจอย่างกว้างขวางเป็นเรื่องน่าสนใจสำหรับผู้อ่านในห้องประชุมและผู้รักสุนัขที่เป็นคู่รัก - เป็นของขวัญที่แท้จริง

"ฉันนั่งอยู่ที่คอมพิวเตอร์ล้อมรอบด้วยรูปถ่ายของ Bunker อันเป็นที่รักของฉันเขียนมาหลายปีแล้วว่าฉันเริ่มที่จะเชื่อว่าฉันอยู่คนเดียวในความรักและความจงรักภักดีต่อสุนัขของฉัน ฉันรู้ว่าตอนนี้ฉันไม่ใช่คนเดียว มีพวกเราหลายคนที่นั่น ในการอ่านทุกครั้งมีคนอย่างน้อยสองหรือสามคนที่ร้องไห้ผ่านการพูดคุยทั้งหมด เมื่อพวกเขาเข้าใกล้ฉันหลังจากอ่านหนังสือฉันก็ถามว่า "ชื่อสุนัขของคุณคืออะไร" และพวกเขาก็จะร้องไห้และบอกฉันเกี่ยวกับสุนัขที่พวกเขายังมีอยู่หรือสุนัขที่พวกเขาหลงทางและเราจะกอดและแบ่งปันความเชื่อมโยงที่น่าอัศจรรย์เหล่านั้น ช่วงเวลาเหล่านั้นทำให้หัวใจของฉันเต็มไปหมด

แนะนำ:

"สัตว์ยัดไส้" ที่มอบให้ "กลายเป็นลูกสุนัขสด"

ผู้หญิงคนหนึ่งขับรถบน Highway 58 ใน Chattanooga, TN เพิ่งได้พบกับสายตาที่ไม่คาดคิดข้างถนนใกล้ Goodwill: กล่องกระดาษแข็งที่บิดเบี้ยว "สิ่งสัตว์" ถูกเขียนด้วยลายมือด้านนอกของกล่อง แต่ภายในไม่ได้เป็นของเล่นสำหรับเด็ก แต่มีลูกสุนัขสามตัว แม้ว่าจะไม่มีอาหารหรือน้ำ แต่ลาบราดอร์อายุ 10 สัปดาห์ก็ยังมีชีวิตอยู่แม้ว่าจะสกปรกและทนทุกข์จากความร้อน "